Dillere pelesenk olmuş şu cümleyi tekrar hatırlar olduk son zamanlarda;
“Coğrafya kader midir?”

Buna cevaben bir diğeri de derdi ki;
“Kader midir bilemiyorum, o Allah’ın işi. Benim bildiğim ve yaşadığım, doğuda yaşam sürmek hayata 2-0 geriden gelmek demektir.”

Yıllarca doğunun buğday tenli, esmer yürekli, kalıplaşmış nasırlaşmış ellerin bitmeyen, tükenmeyen çatlaklarından söz ettik.

Ekonomik ve eğitimsel mahrumiyetlerden azımsanmayacak derecede konuştuk ve yazdık.

Birçok şeyin değiştiği ve yine hak olan hakların iade edildiği gerçeği yok sayılamaz.

Ancak, bireysel hak ve özgürlüklerinin arasında yer alan en hakiki ve temel olan eğitim hakkının, mahrumiyetler ile sürüyor oluşu, bizleri yıllar öncesine götürerek hüznün ve acının tezahür etmesine sebep olmakta.

Malum Covid 19 sürecindeyiz. Ve bu süreç bu ay itibarı ile bir yılını doldurmuş bulunmakta.
Yani doğum günü bugün!

Anlayacağımız tam bir yıldır, bir nesil eğitim açısından mahsun ve mağdur oluşunu acizlik ile izliyoruz.
Ne kadar sistem oturtulmaya çalışılsa da üst üste gelen yeni kararlar, virüsün bulaş hızında ki düşüş ve yükselişler öğrenci, öğretmen ve velilerde oldukça yüksek bir tedirginliğe sebep olmakta.
Bu durum, en doğal hal olarak tanımlanmakta. Ve daha da önemlisi online eğitimin önemi daha belirgin hale gelmekte.

Bir yılın verdiği tecrübeler doğrultusunda, artık online eğitim sisteminin stabil ve en az kusurla işlevini yürütmesi gerekirken, daha birçok öğrencimizin bırakın tableti, telefonu, bağlanacak internetleri dahi yok.

Özellikle maddi anlamda yokluk çeken birçok aile ve öğrencileri eğitim hakkından uzak, yapabilecekleri bir şey olmadığından hanesinde yer alan çocuklarının ilgileri farklı farklı işlere veya yönlere bilerek veyahut bilmeyerek kanalize edilmekte.

Alışılmışın dışına çıkmak isteyen bu yöre halkı, artık bir nesli daha heba etmek istemiyor.

Eğitimden ve yüklediği bilinç ve birikimden uzak bir hayat sürmek istemiyor.

Cahiliye ve getirisi olan tüm kötülüklerden uzak, tamamen faydalı bireylerin yetiştirilmesi taraftarı olan aileler eğitim konusunda çektikleri yoksulluğun giderilmesi öncelikle yöneticilerin sonrasında biz halkın ilk görevlerinden olmalı.

Tarihimizde okul varken öğretmenin olmayışını, okulun olmayışını, öğretmenin olmayışını, tüm bunların yanın da imkânların olmayışını gördük.

Birimiz ortaokuldan veya liseden mezun olduğunda yazmayı biraz, okumayı heceleyerek yapardık. Öğretmen ve gereç yetersizliğinden, ne öğretmen yetiştirebilirdi ne de gereçler yeterli olurdu.

Bu zamanda son derece lüks okullarımız, ihtişamlı kadrolarımız var. Covid’ten önce eskiye binaen iyi denilebilecek bir eğitimin sürüyor olduğu söylenebilirdi.

Ancak Covid sürecinde değişen dengeler ve sistemden ötürü birçok ihtiyaç doğuverdi.

Durumu el vermeyen aileler temel yaşam kaynaklarına bütçelerini akıtırken, öğrenci ve öğrencinin içinde olduğu süreç mağdurluklar ile sürüyor.

Köyle de yaşam süren öğrenci kardeşlerimizin, internete ulaşımı bir hayli zor iken büyük bir kısmının tablet, bilgisayar ve telefon sahibi olma imkânı oldukça düşük.

Evet, bakıldığında, neredeyse herkesin android telefonları mevcut, ama görünmeyen, haberdar olunmayan çokça aile var. Zaten, köylerde internet çekiminin zorlukları ayrı bir konu, büyük bir problem…

Bu tarz aileler ve köyler tespit edilip, İnternet, tablet veya bilgisayarı Belediye veya Kaymakamlığın yardımıyla temin edilip, ihtiyaç sahibi, mağdur ailelere ulaştırmak milli bir konu haline gelmiştir.  

Duyarlı iş adamlarının bu konuya eğilimleri sağlanmalı.

Stk’lar, parti başkanları ve elinden azıcıkta bir şeyler gelen tüm halkın yönü bu tarafa çevrilerek gerekli hassasiyetin sağlanması en acil konular arasında yer almakta.

Tarihin kanlı ve tozlu sayfaları arasın yer alan ve Türkiye Cumhuriyeti’ni elli yıl, belki de daha fazla, geriye çeken malum sistem değişiklerini bilhassa sizler daha iyi analiz edebilir, konuya binaen zamanın dili ile kıyası gerçekleştirerek olayın vehametini anlayabilirsiniz.

Ömürden bir yıl gitti!

Öğrenci, 1. Sınıftan 2. Sınıfa geçti…

Ve daha ne kadar süreceği belli olmayan bir sürecin muhataplarıyız.

Allah her birimizin yardımcısı olsun.