“İslam toplumunun ana dayanağı ve temeli din olduğuna göre eğitim onun sadece bir görevi değildir, aynı zamanda eğitim onun var olma durumudur. Bu, ilk evvela aile, daha sonra da okulların bütün dereceleri vasıtasıyla gerçekleşen dini ve ahlaki eğitimdir.” der Aliya İzzetbegoviç.

Toplumlara yön veren önemli şahsiyetler her zaman tarihin tozlu sayfalarında kendilerine yer edinmişlerdir. Araştırmaya, sorgulamaya, üretmeye ve faydalı çözümler bulmaya kendilerini adamış, sürekli güncel olanı bulup ona göre istikamet çizip istekte/talepte bulunanlara (talebelerine) bir şeyler katmaya çalışan kimselerdir MUALLİMLER. Günümüz 21. Yüzyıl dünyasında doğu toplumları olarak kabul edilen toplumlarda, meslekler, görevler veya yapılmaya adanılan şeyler ya tahrif edildi ya da içi boşaltılıp yok olmaya mahkum edildi. İşte bu mesleklerin başında da Muallimlik gelmektedir.  Okullarımızda görev yapmaya başlayan nice nice KPSS memurları, ya kendilerini Muallimlikten soyutladı ya da bu görevde kendilerine tevdi edilen vizyon ve misyonun dışına çıkarak farklı bir mecrada yer edinmeye çalıştılar. Bu noktada muallimliğin ne olmadığını şöyle sıralamak mümkündür:

1. MUALLİMLİK; Dersine girip çıktıktan sonra öğrencilerin dersi anlayıp anlamadığını, öğrencisinin tüm tavır ve davranışlarını, bilgi birikimlerini, anlama durumlarını, karşı dönütlerini dert edinmemek ve empati kurmamak değildir.

2. MUALLİMLİK; Okula gelince kendi çocuğunun evde veya gönderdiği özel okulda/kreştene yapıp ettiğini merak edip, ders esnasında dahi sürekli evdeki/okuldaki/kreşteki bakıcıyı ya da öğretmenini aramak veya mesaj atmak, bilgi edinmek değildir.

3. MUALLİMLİK; Okulu kendi içsel dünyasında sıradan bir iş gibi görüp, ona göre akşamdan çalışmadan, ne anlatacağının hazırlığını yapmadan, öğrencilerinin ihtiyaçlarını düşünmeden, malayani bir iş gibi görmek değildir.

4. MUALLİMLİK; Sabah okula giderken zihinsel verimliliğini canlı tutmak için kahvaltı yapmadan, öğrencilerine rol model olmasına rağmen giyeceği elbiseye dikkat etmeden, üstün körü kalkıp zorlanırcasına, geç kalmayı ahlak edercesine yapılan meslek değildir.

5. MUALLİMLİK; Ders esnasında elindeki telefonu sürekli kurcalayarak araba, ev, arsa alım satımını gerçekleştiren, yeni yaptığı ya da yapacağı apartmanlara alıcı bulmak için sürekli beynini/zamanını meşgul edip müşterilerini bankalara kredi almaları için ikna edip yönlendiren, iş görüşmeleri için ilden ile gezen, özel okulu veya çalıştığı/sahip olduğu dershanesi için sadece mücadele edip öğrenci toplayan ve reklamı olsun diye azami gayret sarf eden ve tüm bunlara rağmen gelip okuldaki dersine giren bir görev değildir.

6. MUALLİMLİK; Maaşını ve ek dersini almak dışında hiçbir amacı, hedefi, vizyon ve misyonu olmayan, yaptığı işten maddi konuda kendisinden başka kimsenin faydalanmadığı, manevi ve bilgi noktasında da kendisinden asla kimsenin yararlanılmadığı, hiçbir öğrencinin derdi, sıkıntısı ve çilesi ile dertlenmeyen bir iş değildir.

7. MUALLİMLİK;En son okuduğu kitabı ne zaman okuduğunu unutan, kendi bilgi birikimini asla yenilemeyen, güncellemeyen, okumayan, sorgulamayan, yazmayan, düşünmeyen ve tüm bunlara ilaveten öğrencilerini asla okutmayan, düşündürmeyen, sorgulatmayan, güncellemeyen, yenilemeyen bir vazife değildir.

8. MUALLİMLİK; Okulda yapması gereken görev ve sorumluluklarını unutup veya aksatıp, kendi özel işleri peşinde koşulan, sürekli kendi işleriyle zihnini, zamanını dolduran, belli bir süre sonra edineceği yeni ünvanın/makamın/koltuğun peşinden kendisini heder edercesine sevk eden, ideolojik ve siyasi fikirlerini öğrencilere empoze etmeye çalışan, okuldan çıkar çıkmaz sadece halı saha ile kahvehanede/cafede zamanını boğarcasına heder eden ve okulu tamamen zihinsel dünyasında öldüren, yok eden, sıradanlaştıran bir faaliyet değildir.

9. MUALLİMLİK; Öğrencilerin dünyasından tamamen çıkıp, sadece borsayı, dövizi, altın fiyatlarını maksimum düzeyde takip eden, gündemin ekonomik parametreleri ile ilgili geniş bir bilgi yelpazesine sahip olup, bütün bunlara endeksli gündelik dünyasını inşa etme değildir.

10. MUALLİMLİK; Öğrencilerin içinde bulunmuş olduğu tüm ekonomik, psikolojik ve ahlaki tavır ve durumları, davranış biçimleri üzerinde kafa yormayıp öğrenciyi tamamen görmezden gelip, sadece kendi hesap kitabıyla ve ailesiyle tüm zamanını doldurma değildir.

Son tahlilde yukarıda maddeler halinde zikredilen hususların hiçbirini kendisinde bulundurmayan nice nice elleri öpülesi saygı duyulası MUALLİMLER bu dünyadan geldiler, geçtiler, geçiyorlar, geçeceklerdir. İşte eğitimin temel taşlarını yerinden oynatmak ve geleceğe faydalı bir nesil yetiştirmek için ne yapmamalıyız sorusunu kendimize sorduğumuzda, doğal olarak yapmamız gereken ana damarı da fark etmiş oluruz.